Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Τί ήταν η δεκάτη


Δεκάτη ήταν ο φόρος που είχε επιβληθεί από τον Πεισίστρατο στα αγροτικά προϊόντα των Αθηναίων και αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο της παραγωγής τους
.
Οι Πεισιστρατίδες μείωσαν τον φόρο αυτό στο ένα εικοστό. Αργότερα, ο Ξενοφών επέβαλε τη φορολογία στους καλλιεργητές της γης που του δώρισαν οι Λακεδαιμόνιοι στον Σιαλλούντα της Τριφυλλίας, για τη συντήρηση του ναού της Άρτεμης, που είχε ανεγείρει ο ίδιος.

Δεκάτη ονομαζόταν και ο δασμός που είχαν επιβάλει οι Αθηναίοι σε κάθε σκάφος που κατέπλεε στο λιμάνι τους ή που απέπλεε από αυτό. Το κτίριο όπου αποταμιευόταν η δεκάτη ονομαζόταν δεκατευτήριον,όπως επίσης δεκατευτήριον ονομαζόταν και το τελωνείο που είχε ιδρύσει το 411 π.Χ. ο Αλκιβιάδης στη Χρυσόπολη του Βοσπόρου.

Το τελωνείο αυτό χρησίμευε για την είσπραξη των διαπυλίων τελών που είχε καθιερώσει πρώτος ο Περικλής για τα πλοία και τα φορτία που έπλεαν προς τον Εύξεινο Πόντο. Για τον σκοπό αυτό διορίζονταν και ειδικοί Αθηναίοι υπάλληλοι, οι Ελλησποντοφύλακες.

Το δεκατευτήριον καταργήθηκε το 387 π.Χ. Δ. ονομαζόταν στην αρχαία Ελλάδα και η γιορτή που γινόταν, με την παρουσία των πιο κοντινών συγγενών και φίλων, για την ονοματοδοσία του βρέφους. Επακολουθούσαν θυσίες και δείπνο.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Τί ήταν τα κλητόρια

Τα κλητόρια ήταν επίσημα γεύματα που οργανώνονταν κατά τη βυζαντινή εποχή στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές, στους βασιλικούς γάμους ή για να τιμηθούν ξένοι επίσημοι, επισκέπτες της αυτοκρατορίας.

Οργανώνονταν βάσει αυστηρού κανονισμού, που ονομαζόταν κλητορολόγιο, και η πολυτέλειά τους ήταν εντυπωσιακή. Κατά τη διάρκεια των γευμάτων, που συνοδεύονταν πάντα από ύμνους που έψαλλαν οι αυλικοί ψάλτες, η βασιλική οικογένεια και ο πατριάρχης κάθονταν σε ιδιαίτερο τραπέζι, το οποίο ονομαζόταν βασιλική τράπεζα ή χρυσή τράπεζα.

Τα κυριότερα κλητόρια ήταν τα χριστουγεννιάτικα, τα οποία επαναλαμβάνονταν συνεχώς επί 12 ημέρες. Σε αυτά συμμετείχαν κάθε φορά 250 άτομα, μεταξύ των οποίων και 12 φτωχοί υπήκοοι της αυτοκρατορίας. Όλα τα επιτραπέζια σκεύη των κλητορίων ήταν κατασκευασμένα από καθαρό χρυσάφι και στολισμένα με πολύτιμους λίθους. Τα βυζαντινά κ. μιμήθηκαν αργότερα και πολλές ευρωπαϊκές Aυλές.